Hejka! 🙂 

W weeekend postanowiłam, że czas przestać katować swój organizm i po wielu latach zaprzestanę stosowanych przez siebie metod spania jak najkrócej. Uznałam, że jestem na tyle zorganizowaną osobą, że im miej czasu mam- tym więcej potrzebnych rzeczy mogę zrobić. I tak oto od poniedziałku miałam chodzić spać o dwudziestej drugiej- tak jak należy, przepisowa godzina. Tyle, że w poniedziałek zapomniałam, a wczoraj zaakceptowałam angielski czas ( nie pytajcie ^^ ) Natomiast dzisiaj zostało mi dokładnie dziewiętnaście  osiemnaście minut życia, więc wykorzystuję go na napisanie notki! Mam nadzieję, że zmieszczę się w czasie, chociaż naprawdę bardzo wątpię. Mniejsza o to, ważne że po niej biorę szybki prysznic i w kimę! 😀 Niestety… to spanie o 22: 00 nie jest takie proste jeszcze z innych względów- minie naprawdę bardzo dużo czasu zanim przywyknę, że zmęczona będę wcześniej niż przed czwartą/ piątą rano ( serio… ostatnio sama siebie zadziwiam. Jak ja później wstaję do szkoły? O.o Teoretycznie już od bardzo dawna spałam po trzy godziny… ale oznaczało to wstawanie o piątej… a nie dopiero kładzenie się spać ^^ ) W każdym razie- dam radę! Takie mam postanowienie na marzec. Dwa dni zawaliłam, ale zostało ich jeszcze dwadzieścia dziewięć. Wtedy kwiecień, maj, czerwiec…. i znowu całkowite rozwalenie, bo wakacje- jednakże nie narzekam. Jakbym śmiała tak narzekać na wakacje? Nigdy w życiu ^^ Oczywiście nie jestem psychopatą i nie będę tworzyła nowej serii, w której będę Was informowała o mojej regulacji snu ahhahahha, ale bądźcie świadomi, że takowa w moim życiu istnieje i z miłą chęcią zapraszam Was również do szanowania snu i spania odpowiedniej ilości godzin. Jeeeeeej…. może kiedyś dojdę do momentu, w którym stoi moja mama- czyli nieważne: świątek, piątek, czy niedziela- zazwyczaj wstaje tak samo i jest wypoczęta, bo organizm jest dostosowany woooooow! Jeżeli Ty, czytelniku, tak masz- to wiedz, że Ci zazdroszczę i z całej siły chciałabym upodobnić się do Ciebie! Tylko jak?! Skoro ja czasami o 23.00 wracam do domu?! O.o Ale Karolino, każda wymówka jest dobra, aby się usprawiedliwić. Zaczynam tak spać i koniec! 😀

Dzisiaj środa woooooooow… pierwszy dzień z mięsem, tylko o tym troszkę niżej ( jak nie możecie wytrzymać, to o tym będzie standardowo pod najbardziej kolorową grafiką z całej serii ^^ ) Natomiast teraz przechodzę do obalenia kolejnego mitu… 

Mili Państwo… mam nadzieję, że chociaż Wy po miesiącu moich notek zdążyliście zauważyć, że nie rzucę się na mięso. Jeżeli mam obawy przed jakimkolwiek powrotem do mięsa, to jakim cudem pierwszego dnia udałoby mi się już po prostu na nie rzucić i nie jeść nic innego? Taaaaak, dzisiaj skończył się mój miesięczny test Jak to jest być weganinem i jak nie umrzeć z nędzy i rozpaczy. Skończył się, a ja po skończonej robocie pobiegłam do sklepu po…. po warzywa. Po por, marcheweczki, pomarańcze i banany. Przywykłam. Dobrze mi z tym. Kiedy na razie nie mam żadnej sytuacji wymagającej ode mnie zjedzenia mięsa lub czegoś odzwierzęcego, to jeszcze tego nie robię. Nie potrzebuję… i trochę mdli mnie nawet na samą myśl o zjedzeniu sojowej szynki SOJOWEJ! A dzisiaj stałam przy lodówkach z myślą… może zacznę od tego, a jutro zjem normalną? Wybrałam pomidorową pastę- i z tym też mi dobrze. Póki nie zauważę u siebie całkowitego ześwirowania, to będzie dobrze. Pierwszy test będę miała zapewne na pierwszym wyjeździe… czyli już za dwa tygodnie kiedy dostanę obiad. Powiem, że jestem weganką? Poproszę o jakieś fajne bezmięsne danie? Może sama coś zrobię? Serio nie chcę świrować! Ale właśnie pomyślałam, że za chwilkę napisze o zmianie w mojej diecie koledze. Eh…. Nie wiem, nadal nie wiem- ale nadal kupuje warzywa i jest mi bardzo zdrowo i dobrze. Zobaczymy no. Nikt mnie przecież nie goni z podejmowaniem decyzji… tzn. może tylko wszyscy moi znajomi… ale nie czuję presji dogodzenia im w tej kwestii ^^

Co z mięsożercą w takim razie? Jak już wspominałam mega uwielbiam tę serię- wkładam w nią naprawdę mega dużo pozytywnej energii i mam nadzieję, że ją wyczuwacie… a czuję, że to robicie ponieważ ostatnią notkę odwiedziło ponad tysiąc dwieście osób w niecałą dobę! W wiadomościach dostaję dużo informacji o tym, że zastanawiacie się nad zmianą, chcecie wiedzieć więcej i w ogóle- jesteście najlepsi! 😀 Czadowo, że Wam się spodobało, serio!!! ♥ Tylko problem polega na tym, że znudził mi się już mój ryj jedzący mięcho w co drugiej notce (nie, nie dlatego, że teraz go nie jem. Gdybym co drugą notkę pokazywała pomidory, to napisałabym to samo) Jest jeszcze jeden lub dwa posty, które są zapisane w takiej stylistyce, z taką grafiką… ale na tym koniec. Miało być około dziesięć notek i tyle wyszło/ wyjdzie. Tylko, że ja chcę pisać dalej (jak już wspominałam- rzadziej, ale dalej) podstawowe rzeczy już wiemy, ale możemy iść głębiej- bo dlaczego nie. Może będziecie ciekawi jak tam przeżyłam urodziny Babci(tj. jej najlepszą na świecie mięsną kuchnię) lub moją wielką imprezę? Znając mnie wiecie, że nie będę Wam wstawiać osobistych zdjęć i mówić jakie fajne prowadziliśmy dialogi… z tych wydarzeń zajmiemy się jedynie jedzeniem i moimi myślami w głowie. Będzie o kosmetykach. Będzie o ubraniach…. będą nadal mity- czekam na Wasze propozycje- i będzie jeszcze milion milion. Mięsożerca w świecie wega będzie istniał na tym blogu do momentu aż mi się znudzi… a jeżeli nie znudzi mi się, ale zabraknie tematów- to i tak oficjalnie nie zamknę sobie furtki do pisania kolejnych postów… nawet jeżeli kolejny miałby się pojawić za dziesięć lat. Wow! Wyobrażacie sobie mnie podchodzącą pod trzydziestkę piszącą bloga? Niby fajnie… ale jakoś tak. Mhy? O ile będę nadal taka fajna, to spoko (czy ja właśnie uznałam publicznie, że uważam siebie za kogoś fajnego? O.o) ale jeżeli będę pracować w biurze, a po godzinach rodzić dzieci… no to nie będzie miało to sensu ^^ Zobaczymy… w każdym razie taka opcja jest ^^ A poza tym uwielbiam kilka polskich blogów o dzieciach, z góry pozdrawiam Rodziców! ♥

No ale do brzegu- z racji tego, że nie wytrzymałabym dłużej z mięsną grafiką (gdybym była mięsożercą nadal, to pewnie kupiłabym jakieś udko z kurczaka i wszamała na surowo przy włączonym aparacie i miałabym nowe i świeże grafiki… no ale cóż) dlatego czas na nowe na świeże! Sądzę, że wyrobię się z tym wszystkim na za tydzień… może na za dwa i będzie pięknie. Kolorystycznie idealnie będzie pasowało do bloga! Serio! ♥ Bardzo się cieszę zmianą, bo dzisiaj robiłam fotki (po powrocie do domu było jeszcze jasno… nie jakoś super jasno, ale jasno! ♥) i przeglądając je- uznałam, że są mega! Nie takie WOW jak te z mięsem… ale tu sama czynność wpychania sobie surowego steku do buzi była efektem WOW!^^ Mimo wszystko sądzę, że będzie pięknie i że Wam się spodoba.

Z racji tego, ze tak o tym pisałam, to robiąc sobie zdjęcia pamiętałam również o Was! Zostawiam Was z jednym zdjęciem z zza kulis– amatorskie zdjęcia docelowe, to i amatorskie zdjęcie z backstage’u ^^ Ale trochę widzicie…. i na zdjęcia chciałam ładnie wyglądać. Poprosiłam żeby Wiktoria Z. mnie pomalowała… i gówno z tego wyszło. Moja twarz wcale nie zyskuje przy pomalowaniu, a to smutne… chciałabym czasami być piękna! Eh… a czasem, chociaż bardzo rzadko jeszcze walczę! ^^ Ocenicie sami już niedługo, bo makijaż ogólnie był ładny 🙁 Zaglądajcie i bierzcie moje wegańskie obalanie mitów na poważnie. Weganie nie płacą mi za te posty, więc piszę prawdę i tylko prawdę hahahaha. Oczywiście taką moimi oczami- inni mogą myśleć inaczej, ale również prawdziwie 🙂