Hejka!:)
Dzisiaj jestem totalnie zmęczona i nie mam co pisać. Chciałabym Wam opowiedzieć wszystko, chciałabym wykrzyczeć wszystkie smutki, radości, uśmiechy i beznadziejności… ale to nie miejsce, ani czas! Mój pamiętnik leży pogrzebany gdzieś w kożuchu kurzu pod komodą i chyba czas najwyższy go wyjąć. Czy Wy też piszecie pamiętniki? Kiedyś pisałam codziennie, to były fajne, chociaż przeważnie już potem tego nigdy nie czytam… to jednak czasami się zdarza. Czasami wydaje mi się, że byłam całkowicie inną osobą, czasami, że identyczną. No cóż. Bez dwóch zdań łatwiej pisze się na komputerze. O wiele szybciej i prawa ręka tak nie boli… ale jednak odręczne pisanie w wielkim zielonym zeszycie jest świetne! Dzisiaj powinnam to zrobić. Jestem tak wielką szczęściarą! Tyle mi się w życiu udaje, to niesamowite! Jestem, byłam i będę prze szczęśliwa! 😀 Mam nadzieję, że również macie dobry humor. Że nawet ta paskudnie zimna pogoda Wam nie przeszkadza!:) Uśmiecham się do Was- głośno i szeroko i pozdrawiam gorąco! Bardzo fajnie, że tutaj zaglądacie! Największe pozdrowienia i całusy przesyłam dzisiaj Łukaszowi, który pół godziny temu poprawił mi humor do granic możliwości. Dobrze, że jesteście! Pamiętajcie, że kilka miłych słów może niesamowicie zbudować człowieka!

+ DZISIAJ PREMIERA! Wyszło nam świetnie, wszyscy byli zachwyceni. Naprawdę pokochałam tych aktorów. Są wspaniałymi ludźmi, a w czasie spektaklu, kiedy nie ma już takiego wielkiego zamieszania są wspaniałym towarzystwem do rozmów 🙂 Owacji na stojąco nie było, ale ja i tak nadal uważam, że sztuka jest świetna! I chociaż czuję lekki niedosyt, to lepsze to, niż co pięć minut sprawdzać godzinę na telefonie w nadziei na szybki koniec. Taaaak! Zostało mi jeszcze 10 współtworzeń takich świetnych spektakli i wracam do codzienności. Zostawiam Wam kilka zdjęć. Słabe, ale dzięki nim możecie zobaczyć mniej więcej co robię.