Fioletowe-serce, Inne

Chłopiec w lesie

Hejka! 🙂
Kilka dni temu skończyłam naprawdę rewelacyjną książkę! Z racji tego, że czytam naprawdę wiele- dobre książki, które trafiają w moje ręce doceniam jeszcze bardziej. 
Kryminały lubię bardzo, ale z dużym odstępie czasowym. Kiedyś miałam maraton kryminałów i nie był to zbyt dobry pomysł… co prawda pojawiały się wtedy same dobre książki, ale to jednak nie było to. Aktualnie, po dość długim odwyku przyszedł czas na Chłopca w lesie. Po przeczytaniu dedykacji i krótkiej notki biograficznej poczułam, że to będzie dobre. Przy pierwszych stronach serce zaczęło mi tak pięknie szybciej bić i już wtedy poczułam, że to będzie bardzo dobre. Nie zawiodłam się do ostatniej strony! Uwielbiam tą książkę! ♥
Zazwyczaj w kryminałach, na które trafiam czuję coś odległego, coś całkowicie niemożliwego.. bo przecież ludzie nie mogą się tak łatwo zabijać, tak łatwo targać się na czyjeś życie. Tutaj odczuwałam coś całkowicie innego. Wydawało mi się, że, chociaż absurdalnie przerażające, dzieje się to obok mnie. Od pierwszej strony czułam bój i strach. Rewelacja! Właśnie takie książki powinny być pisane! Takie, które pomimo mojej miłości do spania, potrafią przetrzymać mnie jeszcze przez sto stron w oczekiwaniu na dalszy ciąg akcji.
Nie lubię Wam opisywać książek! Lubię Wam je tylko polecać lub odradzać 😉 Ja też nie czytam tych kilku zdań znajdujących się z tyłu. Dla niektórego to będzie zbyt mało, dla niektórego za dużo… a ta książka naprawdę nie powinna być psuta w jakikolwiek sposób. Musicie mi po prostu uwierzyć na słowo, że to idealna książka dla miłośników kryminalnych książek! 🙂 
Jeszcze tylko kilka słów o okładce- bardzo subtelna. Bardzo dobra.Jedynie dodaje, nie ujmuje 🙂
Książkę mogłam przeczytać dzięki wydawnictwu Świat Książki.
Buziaki :*

2 Comments

  1. Kolejna pozycja do przeczytania 🙂 I do zamówienia w bibliotece mojej mamy 😛
    Ja w książkach szukam właśnie tych emocji, o których wspomniałaś. W kryminałach najgorsza jest prawdziwość. Myśl, że człowiek zabija drugiego przez zazdrość lub inne motywy jest przerażająca. Dlatego wolę jednak horrory lub lekturę z pogranicza science fiction i fantastyki. Do kryminałów wracam od czasu do czasu.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *